Thursday, October 11, 2012
သစ္ရြက္ေတြအေရာင္ေျပာင္းၾကျပီ
ဒါ...ရာသီသစ္တခုရဲ့လက္ခ်က္ပဲ။
အေငြ ့ေထာင္းေထာင္းထ အသီးအရြက္ဟင္းခ်ဳိတခြက္
ဆင္ဂယ္ေမာ့လ္တ္ စေကာ့ခ်္တစ္ပုလင္း
အေမရိကန္စပီးရစ္ စီးကရက္တစ္ဘူး
ဘာဘီက်ဴးမီးဖိုေပၚကတဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေနတဲ့
လယ္မထြန္ဖူးတဲ့ ႏြားတေကာင္ရဲ့အသည္း
အဆီတ၀င္း၀င္း ထြားထြားဖြ႔ံဖြ႔ံ
သံုးလေလာက္ ေလာကထဲမွာ နွာေခါင္းရွံဳ ့ခဲ့ဖူးတဲ့၀က္
ဂိုးသြင္းမေကာင္းနိုင္ခဲ့တဲ့ ၾကက္ေပါင္တံမ်ား
ေလေတြတဟူးဟူးတိုက္ေနတဲ့ နီ၀ါစိမ္းေရာင္သစ္ေတာၾကားမွာ
လေရာင္ကိုၾကိဳဆိုေနတယ္။
၀ိဥာဥ္တစ္ခုန ဲ့ေတြ ့တယ္
က်ေနာ္ ဘာမွမေျပာနိုင္ခင္သူက....
" ခ်စ္လွစြာေသာ ေမာင္ဟ၀ွာ...
နီတိေတြ က်င့္၀တ္ေတြဆိုတာ
ငါတီထြင္လိုက္တာ...၊
ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ...
ငါပိုင္တဲ့ေ၀ါဟာရ၊
မင္းၾကားဖူးမွာပါ
အဲဒီ ပါ့ဘလို ပီကာဆို
ဆူဆူျဖိဳးျဖိဳး ခ်ဳိးျဖဴငွက္ရယ္ ငါးပိခ်က္န ဲ့တို ့စားမရတဲ့ သစ္ကိုင္းရယ္ကို
ငါခိုင္းလို ့ဆြဲခဲ့ရတာ....
ပီကာဆို ခမ်ာ ရုပ္ဆိုးဆိုးမိန္းမပံုေတြေတာင္ ခနေဘးထားခဲ့ရတယ္။"
ေလေအးေတြတေပြ႔ၾကီး ေမႊ ့ျပန္ျပီ၊
သူ ့စကားသူျပန္ၾကားေနရတဲ့အေပၚမွာ
သူဟာအင္မတန္ပီတိျဖာတတ္သူ ဆိုတာ
က်ေနာ့္လက္ခုတ္သံနဲ႔ရင္းျပီးက်ေနာ္ရွာေဖြလိုက္နိုင္တယ္။
သူ ခန..နားတယ္..
က်ေနာ့္ကိုအကဲခတ္တယ္...
ေခါင္းကိုခပ္ေမာ့ေမာ့ျဖစ္ေအာင္
သူ ့ေမးေစ့ကို ေရွ ့ကိုေငါ့တယ္...
ခပ္ျပဴးျပဴးမ်က္လံုးကို ပိုျပဴးေအာင္ ကီသြင္းတယ္...
ျပီးေတာ့..က်ေနာ့္ကိုအကဲခတ္ျပန္တယ္....၊
က်ေနာ္က ေဘာင္းဘီခ်ဳပ္ရိုးၾကားထဲက
သန္းဥေတြကို သတိရေနတယ္။
အဲဒီသန္းဥေတြကို ၾကက္ဥေတြသာဆိုရင္
ဖ်ားေသသြားတဲ့ ငါ့သူငယ္ခ်င္းကို ျပဳတ္ေကြ်းလိုက္မိမွာ
သူ ့ခမ်ာ အလံေလးေတာင္အလႊမ္းမခံရရွာပဲ
ေတာနက္ထဲမွာေသရတာ.....
ငါလဲမက်က္တက်က္ေလးျပဳတ္ျပီး ဆားဟင္းခ်ဳိေလးန ဲ့
ဆန္ၾကမ္းပူပူေႏြးေႏြးန ဲ့
စစ္ေၾကာင္း မေလွ်ာက္ခင္စားလိုက္ရရင္ေကာင္းမွာ...
က်ေနာ္အဲသလိုေတြးမိလိုက္တယ္ ။
"စစ္ဆုိတာမယဥ္ေက်းသူေတြရဲ့ ေျဖရွင္းနည္း၊
ခြင့္လႊတ္မွဳန ဲ့ေၾကးေရတတ္ တစ္ဦးလို ျပံဳးတတ္စမ္းပါ"
အဲလိုအေျပာနဲ႔ က်ေနာ့္အေတြးကို သူျဖတ္လိုက္တာမ်ား
ငွက္ၾကီးေတာင္ဒါးနဲ႔ ငွက္ေပ်ာပင္ေပါက္စကို
ပိပိရိရိခုတ္ခ်လိုက္သလိုပဲ။
သူ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႔တယ္၊
သူ ့ပါးနွစ္ဖက္သူေဆးထိုးအပ္န ဲ့အျပံဳးေတြထိုးထည့္တယ္
ျပြတ္ကနဲျပြတ္ကနဲ...။
သူျပံဳးလာပါျပီၾကည္ၾကည္လင္လင္ပါပဲ
သူ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ ၊
စတင္၍ ဆီမန္း မန္း ပါျပီ၊
က်ေနာ္ဟာ သူ ့မန္းမွဳတ္ သရဇၨယ္မွဳအားလံုးကို
အလြတ္ေလာက္နီးနီး သိေနတယ္
ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး..။
သို႔ေပသည့္....
သူ ့စကားေတြ သူ ့ေစ့ေဆာ္မွဳေတြနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ဘာေၾကာင့္သူပုန္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။
လမ္းမေပၚမွာဖရိုဖရဲနဲ႔ အလဲလဲအကြဲကြဲအေလာင္းေတြဆိုတာ
အစစ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ေတာင္ၾကား ေတာနက္မွာ အသက္ပါေပ်ာက္ေအာင္
မုဒိန္းက်င့္ခံလိုက္ရတဲ့မိန္းမေတြအေလာင္းဟာ သူေယာင္မယ္ေတြအျဖစ္
အစစ္ေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
သူ ့ရဲ့ လက္ခံမွဳန ဲ့ သူ ့ရဲ့စကားေတြန ဲ့
လူသတ္သမားေတြအားလံုးဟာ ကယ္တင္ရွင္ေတြျဖစ္သြားၾကျပီ ...ဆိုပဲ
ေက်းဇူးေတာ္ေပါ့ ...။
ခ်မ္းသာျပည့္စံုေနတဲ့ လူသတ္သမားၾကီးေတြကို အာမခံေတြေရာင္းေနတဲ့
အဲဒီ အေရာင္းကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ရဲ့မ်က္နွာကို က်ေနာ္မျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
က်ေနာ္တုိ ့ ပစ္ကြင္းထဲမွာပဲရွင္သန္မယ္
ခင္ဗ်ားေစ့ေဆာ္တဲ့ သားသတ္ရံုထဲကို
ၾသဘာသံေပးျပီးေျပး၀င္ဖို ့ဘယ္ေတာ့မွ အသင့္မရွိဘူး။
က်ေနာ္တုိ ့ဇက္ပိုးေတြေပၚမွာ ခင္ဗ်ားေျခရာေတြရွိေနတုန္းပဲ
က်ေနာ္တို႔ ဘ၀ေတြရဲ့ က်ိဳးေၾကမွဳေတြၾကားထဲမွာ ခင္ဗ်ားရဲ့ေျခရာေတြရွိေနတုန္းပဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ ရန္သူ႔လက္န ဲ့မက်ဆံုးခဲ့ဘူး ၊
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားလက္န ဲ့သုတ္သင္နိုင္ခဲ့တယ္။
ခြင့္လႊတ္ပါ... နလပိန္းတံုးငပိန္းတစ္ေကာင္မဟုတ္တာ။
ခြင့္လႊတ္ပါ...ခင္ဗ်ား ေျခသလံုးဖက္လို႔ တက္လမ္းမရွာတတ္တာ။
ခြင့္လႊတ္ပါ...ခင္ဗ်ားကိုအသံုးခ်ျပီး ငါးခံုးမေတြၾကားမွာဖ်တ္ဖ်တ္မလူးတတ္တာ။
ခြင့္လႊတ္ပါ...ခင္ဗ်ားက်ေပ်ာက္သြားတဲ့...
ခင္ဗ်ား...ခ်ေဖ်ာက္ခဲ့တဲ့ ....
ခင္ဗ်ားရဲ့ ေပတံေတြကိုက်ေနာ္ ခင္ဗ်ားကိုျပန္အပ္ပါရေစ......။
သူဟာေသြးရူးေသြးတန္းျဖစ္မွဳကို
အက္စ္တီေလာက္ဒါ မိတ္ကပ္န ဲ့ဖံုးလိုက္ျပီး
က်ေနာ့္ကိုေျပာလိုက္တယ္....
"ငါ့ေပတံဟာ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္တိုင္းဖို ့မဟုတ္။"
အဟုတ္ပါ
က်ေနာ္ဟာ
ခင္ဗ်ားရဲ့ ဗေလာင္းဗလဲနိုင္မွဳကို ခမ္းနားၾကီးျမတ္တဲ့စကားလံုးေတြန ဲ့အစားထိုးျပီး
က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ အၾကီးအက်ယ္လိမ္ဖုိ႔ၾကိဳးစားဖူးတာေပါ့
ေက်းဇူးေတြေတာင္အတင္ၾကီးတင္လို႔ ။
ဒီမယ္ အခ်စ္ေရ...
က်ေနာ္ဟာ အသက္အာမခံမလိုတဲ့
အျပစ္မဲ့သူတေယာက္ပါ
တသက္တာမွာအမွားဆိုလို ့ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ခဲ့တာ.....................။
အဲဒီမွာ...ေခြးအေတြဟာ စူးစူး၀ါး၀ါး
မဟားဒရားအူေတာ့တာပါပဲ။
တုတ္ၾကီး( ေခတၱ တာ၀တိ ံသာ)